bu sahne ve replikler, her seferinde algımı nakavt, tüylerimi de diken diken ediyor. yavuz abi, sen adamlığın ete kemiğe bürünmüş halisin...
link
işte bu yüzden, gelecekte çocuklarımın leyla ile mecnun'u izlemesini sağlamak istiyorum. kireçburnu çakallarını tanısınlar ki, gerçek hayattaki çakallara aldanmasınlar. onlara kadim dost ismail abiyi, vefakar performans sanatçısı yavuz'u, mahallenin gıcık ama sempatik erdal bakkalı'nı, samimiyet abidesi fedakar iskender'i ve her zaman akılcı olup çevresine yol gösteren ak sakallı dedeyi tanıştıracağım. içleri umutla, doğruyla, güzellikle, samimiyetle dolsun yavrularımın.
(#1994837)
olması gereken dostluk, aşk, aile, mahalle ve arkadaşlık bağlarını bu kadar güzel anlatması bu diziyi eşsiz kılıyor. küfür, alkol, sigara ve erotizm gibi unsurlardan sıyrıldığı halde oldukça başarılı olması, üstüne de insana hayat dersi vermesinin güzelliği kelimelerle ifade edilmez sanıyorum. saf kalite...
(bkz: leyla ile mecnun 72. bölüm)
(bkz: leyla ile mecnun 88. bölüm)
(bkz: leyla ile mecnun 102. bölüm)
not: daha sonra çocuklarımın behzat amirimi izlemelerini sağlarım. öğrensinler aslında sokakların ne kadar pis, insanların ne kadar kötü olduğunu. sistemi de, işlevlerimizi de öğrensinler. ölümü de, adabıyla küfür etmeyi de öğrensinler. farkına varsınlar bu dünyanın ve desinler ki; amına koyim böyle hayatın!
(bkz: abi ben de kalmak istiyorum da öyle olmuyormuş)